สตึงแตรง กัมพูชา
จังหวัดสตึงแตรง ประเทศกัมพูชา
จังหวัดสตึงแตรง ประเทศกัมพูชา การเดินทางไม่อยู่กับที่ ล่องลอยไปในวัฏฏะสงสาร คงเป็นเรื่องธรรมดาของชีวิตสิงห์พเนจร ในการใช้ชีวิตบนโลกใบนี้
จากที่เคยตั้งเป้าหมายไว้ในใจ หากมีเวลาจะเดินทางไปเยี่ยมเยือนเมืองสะตรึงแตรงประเทศกัมพูชา ด้วยเหตุผลเพราะว่า เมื่อครั้งอยู่แขวงจำปาสัก ประเทศลาว
ได้เดินทางถึงเมืองดอนโขง หลี่ผีสีทันดร เลาะแม่น้ำโขงถึงน้ำตกคอนพะเพ็ง แต่การเดินทางในครั้งนั้นยังไม่สุดสายแมน้ำโขง เหตุเพราะด้วยเรื่องการผ่านแดนที่ตนเองยังไม่สะดวก
ครั้งนั้นจึงสองจิตสองใจ ละล้าระลัง ตัดสินใจเดินทางกลับช่องเม็ก จังหวัดอุบลราชธานี ขึ้นเครื่องที่จังหวัดอุบลราชธานี บินกลับกรุงเทพฯมาแบบคาใจ
วันนี้ออกเดินทางอีกครั้ง ยื่นหนังสือเดินทางผ่านแดนออกนอกประเทศทางด่านอรัญประเทศ-ปอยเปต เดินทางผ่านสถานที่สำคัญ หลายเมืองในประเทศกัมพูชา
ล็อดเป้าหมายการเดินทางเชื่อมต่อแม่น้ำโขง ไว้ที่เมืองสะตรึงแตรงถึงโดตเลสาบ จากความกว้างใหญ่ของมวลน้ำแห่งโตนเลสาบ ที่ไหลกลืนพื้นผืนแผ่นดินถึง 6 จังหวัดในประเทศกัมพูชา
มวลน้ำจากโตนเลสาบไหลออกทางเวียนามใต้ เป็นหางมังกร ลงสู่ท้องทะเลจีนใต้ น้ำไหลวนเข้าแนวทะเลประเทศไทยเกิดการตกตะกอนแถบทะเลน้อยจังหวัดพัทลุง
หากไม่เชื่อเรื่องสายน้ำแม่โขงลองดูกูเกิลแมพ(Google Maps) ส่วนตัวผู้เขียนนั้น ได้เดินทางไปท่องเที่ยว ชมศิลปะวัฒนธรรมธรรมชาติ เส้นนี้มาแล้ว
เมื่อครั้งเดินทางอยู่ประเทศลาว เพื่อน ๆ ในกลุ่มเรียกผู้เขียนว่า สิงห์พเนจร พอเดินทางข้ามมาอยู่กัมพูชา เพื่อน ๆ เรียก กิ้งก๊วกชากะเดา ซึ่งไม่ว่าเพื่อจะเรียกอย่างไร แปลความหมายอย่างไร ผู้เขียนก็รู้สึกอบอุ่นใจที่ได้รับเกียรติจากการตั้งสรรพนามเรียกขาน
ผู้เขียนคิดเอง เอิอเอง นามผู้เขียนนั้นคงเหมือนการเรียกชื่อเมืองสะตรึงแตรง คนกัมพูชา เรียก เมืองสะตรึงแตรง ส่วนคนลาว เรียกสะตรึงแตรงว่า เชียงทอง
คำว่าสตึงแตรง กัมพูชา หากแปลความหมายตัวผมเองไม่แน่ใจนัก แต่จากการสอบถามคนพื้นที่ ได้ความมาว่า ความหมายว่า “แม่น้ำต้นกก” และหากแปลมาผิดผู้เขียนต้องกราบขออภัยผู้รู้ไว้ล่วงหน้า
จังหวัดสตรึงแตรง เป็น 1 ใน 2 จังหวัดที่อยู่ทางตอนเหนือสุดของประเทศกัมพูชา ชาวลาวเรียกชื่อสถานที่แห่งนี้ว่า เซียงแตง ส่วนในภาษาไทยเดิมเรียกตามภาษาลาวว่า เชียงแตง บ้างก็ทับศัพท์เป็น สตึงเตรง หรือ สะตึงแตรง
เมืองสตึงแตรง เป็นเมืองศูนย์กลางของจังหวัดสตึงแตรง ประเทศกัมพูชา ตั้งอยู่ทางตะวันตกของอุทยานแห่งชาติวีรชัย เมืองนี้ตั้งอยู่ริมแม่น้ำโขง
บริเวณจุดที่แม่น้ำเซกองไหลมาบรรจบหากไปยืนบนสะพานมองแม่น้ำ จะเห็นว่า แม่น้ำกว้างใหญ่มาก ๆ น้ำไหลเชียวแรง สลับกับสีเมฆาท้องฟ้าที่กำลังแปลปวน แปลงร่างเป็นฝน
ฝนเทลงมาอย่างน่ากลัวในที่ไกลสายตา ธรรมชาติเป็นสิ่งที่มนุษย์ตัวน้อยเฝ้าระแวงระวัง ส่วนอีกฟากฝั่งริมสายน้ำ จะมองเห็นชุมชนชาวบ้านปลูกบ้านบนที่สูงริมชายเขา ตามตลิ่งน้ำ
เมืองสตึงแตรง มีทางหลวงหมายเลข 7 ผ่านตัวเมือง อยู่ห่างจากพนมเปญ 400 กิโลเมตร และห่างจากพรมแดนลาวโดยประมาณ 50 กิโลเมตร
ซึ่งถนนแนวชายแดน หลายส่วนนั้นเสร็จดีแล้ว แต่บางช่วง บางส่วน เมื่อครั้งไปบันทึกภาพที่ชายแดนกัมพูชา-ลาว จะเห็นว่ายังเร่งดำเนินการก่อสร้างอยู่
แต่สำหรับการใช้ชีวิตของประชาชนทั้งสองประเทศนั้น ยังดำเนินต่อไปเป็นปรกติที่ต้องผ่านชายแดนแห่งนี้ เพราะยังมองเห็นร้านค้าชายแดน รถโดยสารขนส่งผู้คน ระหว่างแดน
ตัวเมืองสตึงแตรง มี 2 สะพาน คือ สะพานสตึงแตรง ซึ่งข้ามแม่น้ำโขง และสะพานเซกอง ซึ่งข้ามแม่น้ำเซกอง ประชากรเป็นชาวเขมร เวียด และชาวลาว เมืองนี้ยังมีท่าอากาศยานสตึงแตรง แต่ไม่มีเที่ยวบินพาณิชย์ให้บริการแล้ว
ได้ใช้ชีวิตอยู่เมืองสะตรึงแตรง 2 วัน 1 คืน ในการใช้เวลาการบันทึกภาพเก็บข้อมูลระหว่างเส้นทาง เดินชมตลาดเช้า-เย็น ไปตามจุดต่าง ๆ ถึงท่าเรือแม่น้ำโขง
ได้เดินทางไปถึงด่านชายแดนกัมพูชา-ลาว แล้วย้อนกลับมาเฝ้าบันทึกปลาโลมาหัวบาก สุดท้ายก็ไม่เห็นปลาโลมาซักตัว โลมาไม่เข้าข้างอีกแล้ว ได้รูปบนกระดาษประชาสัมพันธ์ ก็ยังดี
เสียค่ากินแห้วให้ปลาโลมา เป็นเงินดอลล่าตามฟอร์ม ไม่เป็นไรครั้งหน้าว่ากันใหม่ วันนี้ได้ภาพโลมาปูนปั้น และชาวต่างชาตินั่งรอปลาโลมาก็พอใจละ
โลมาน้ำจืด ปูนปั้น
แสงเริ่มลาลับเส้นขอบฟ้า ก่อนคำ ตอนนี้ไปหาอาหารแพง ๆ กินกันดีกว่า กลับเข้าเมืองสะตรึงแตรง เพราะเป็นจุดศูนย์กลางการเดินทางในครั้งนี้ ซึ่งจะเป็นที่หลับนอนและกินอาหาร
นั่งรอชม โลมาน้ำจืด
ป.ปลา ตากลม…ที่ราคาแพงเพราะ เป็นปลาเอกลักษณ์ของลุ่มน้ำแห่งนี้ เป็นปลาที่อาศัยอยู่แถบนี้เท่านั้น เพื่อสั่งมาให้ลองทาน ทานแล้วก็รู้สึกแค่อิ่ม คริก ๆๆๆๆ ก้างเยอะชิป
ปลาซิอี้ แม่น้ำโขง
ป.ปลาตากลม… ปลาอะไรไม่บอก แต่อยากให้มาลองเอง ปลาเอกลักษณ์ แห่งพื้นที่ราคาแพง ๆ ลงรูปให้ชมละกัน ส่วนอาหารอย่างอื่น ก็มีให้เลือกสั่ง ราคาก็พอทานได้ รับได้ อร่อยระดับเหลา เอาละล้อมวงลงมือทานให้อร่อย
ปลาซิอี้ แม่น้ำโขง
ตื่นแต่เช้าต้อนรับเช้าวันใหม่ เพื่อออกไปเดินเล่นตลาดเช้าในเมืองสะตรึงแตรง สินค้าอุปโภคบริโภคมีมากมายหลากหลาย สมกับเป็นเมืองสำคัญภาคเหนือประเทศกัมพูชา
ตลาดเช้า
หน้าตาอาหารพื้นเมืองหลายอย่างร้านริมทาง น่าทานมาก ส่วนผู้เขียนขอทานอาหารง่าย ๆ ในตลาดก็แล้วกันอีกซักมื้อ อาหารพื้น ๆ อร่อยสุดละ
ตลาดเช้า
เสร็จจากอาหารออกเดินทางลงใต้ประเทศกัมพูชา รถวิ่งผ่านผ่านจังหวัดพระวิหาร ระหว่างเส้นทางแวะพักไปเรื่อย ๆ ตรงไหนสวยก็แวะบันทึกภาพ แวะพักสายน้ำริมทางข้างถนน
ระหว่างเดินทาง
นั่งชม นั่งชิม นั่งดื่มให้ชื่นใจ ใช้สายตานั่งมองวิถีความเป็นอยู่ของคนในพื้นที่ ซึ่งส่วนใหญ่ที่เป็นประชาชน มักประกอบอาชีพ หาปลา ทำสวน ทำไร่
เลี้ยงวัว ฝูงวัวเดินผ่านไป วัวเทียมเกวียนเดินผ่านมา หากหาคำตอบว่า มาเมืองสตรึงเตรง มีอะไรน่าสนใจนั้น
คงตอบแบบผู้ทำความรู้จักเพียงสองวัน คือ ไปชมปลาโลมาน้ำจืด(ซึ่งอาจไม่พบ) ไปกินปลาซิอี้(ราคาแพง)
ไปดูแม่น้ำโขงที่งดงามคล้ายหลี่ผีสีทันดอน(หากมาตอนน้ำมาก ก็จะเห็นแต่น้ำท่วมผาหินในแม่น้ำโขง ควรมาตอนน้ำน้อย)
ตลาดปลาแม่น้ำโขงช่วงเช้า วิถีชีวิตริมทาง เป็นต้น ไว้ครั้งหน้ากลับมาพบ จะพาไปชมเทือกเขาพนมกุเลง น้ำตกสวยมาก รวมถึงแหล่งอารยะธรรมโบราณบนเทือกเขา สวัสดีครับ
ข้อมูลจำเพราะ จังหวัดหวัดสตึงแตรง แบ่งเขตการปกครองออกเป็น 5 อำเภอ คือ เซซาน , เสียมโบก , เสียมปาง (เอกสารไทยและลาวเรียก “เมืองแสนปาง) , สตึงแตรง (เมืองหลักของจังหวัด) , ธาราบริวัตร
ประวัติศาสตร์จารึกไว้ว่า พื้นที่ส่วนนี้เคยเป็นเขตแดนของอาณาจักรล้านช้างจำปาศักดิ์ (ภายหลังเป็นประเทศราชของสยาม) ในช่วงกลางพุทธศตวรรษที่ 23–25 ก่อนจะตกมาเป็นของกัมพูชาใน พ.ศ. 2447 จากการที่ฝรั่งเศสได้พื้นที่ฝั่งขวาของแม่น้ำโขงในบังคับสยามมาเป็นส่วนหนึ่งของอาณานิคมอินโดจีนฝรั่งเศส
กัมพูชา หรือ ก็อมปุเจีย ชื่ออย่างเป็นทางการว่า ราชอาณาจักรกัมพูชา หรือ ราชอาณาจักรก็อมปุเจีย เป็นประเทศตั้งอยู่ในส่วนใต้ของคาบสมุทรอินโดจีนในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้
มีพื้นที่ 181,035 ตารางกิโลเมตร มีพรมแดนทิศตะวันตกติดต่อกับประเทศไทย ทิศเหนือติดกับประเทศไทยและลาว ทิศตะวันออกและทิศใต้ติดกับเวียดนาม และทิศตะวันตกเฉียงใต้ติดอ่าวไทย ตัวเลขอย่างไม่เป็นทางการ โดยประมาณประชากร 29,665 คนในปี ค.ศ.2009 ภาพประกอบระหว่า่งการเดินทาง
กิ้งก๊วกชากะเดา รายงานข่าว/ภาพ #จังหวัดสตึงแตรงกัมพูชา #สตึงแตรง #กัมพูชา #แม่น้ำโขง #สื่อสังคมข่าวเรียนรู้สังคมโลก #สื่อสังคมข่าว #เรียนรู้สังคมโลก
อาชีพรับจ้าง , ช่างภาพ , นักข่าว , รับบันทึกภาพถ่ายภาพงานทั่วไป , แถลงข่าว , สารคดี , เป็นช่างภาพนักเขียนอิสระให้กับ นิตยสารหลายฉบับ , เว็บต่าง ๆ และหนังสือพิมพ์
